Aktualności

Dopóki ten stosunek do przestrzeni publicznej się nie zmieni, zmuszeni będziemy smażyć się na betonowych pustyniach - pisze Dominik Wilczewski o książce Jana Mencwela, "Betonoza", w "Kurierze Wileńskim".

W XIX wieku poważnymi problemami zajmowali się mężczyźni. Na strażniczki patriarchatu czekały nagrody. Kłopoty zaczęły się pojawiać, gdy dziewczyna miała aspiracje, które nie pasowały do obowiązującego obrazu (np. chciała iść na studia) lub gdy miała męskiego opiekuna, który nie miał pieniędzy lub był alkoholikiem. Wtedy mogła stanąć przed dramatycznymi wyborami - mówi Alicja Urbanik-Kopeć, autorka książki "Chodzić i uśmiechać się wolno każdemu", w rozmowie z Luizą Nowak dla Onet.pl.

Wydaje nam się, że jest tak źle, bo ciągle słyszymy, że tu chcą wycinać drzewa, tu jakaś rewitalizacja parku, w ramach, której ileś drzew będzie usuniętych. Tak naprawdę słyszymy o tym, może wcale nie dlatego, że tych działań jest aż tak dużo, tylko dlatego, że każde z nich nabiera rozgłosu. Wcześniej takie rzeczy przechodziły często bez echa. Myślę, że to jest zmiana, która dzieje się na naszych oczach, że mieszkańcy nabrali odwagi do tego, żeby protestować, zrozumieli, że mają do tego prawo - mówi Jan Mencwel, autor książki "Betonoza" w podcaście "Granice: literatura, architektura, społeczeństwo".