Chachary. Ludowa historia Górnego Śląska

I znowu w książce Zalegi Śląsk się buntuje. W Chacharach przypomina, że wspomnienia elit pomyliliśmy z historią, a on sam namawia Wielkiego Milczącego, społeczne doły, aby w końcu się wygadały. Zalega wykonał siedmiomilowy krok w tłumaczeniu miejsca, które przez długie wieki było bogatym regionem biednych ludzi. Przypomniał, że nacjonalistyczne okulary, przez jakie patrzymy na Śląsk, należy mocno wykalibrować. Darkowi od niektórych dostanie się za tę książkę – dobrze go znam i wiem, że już się na to cieszy.

Mamy to! Pierwsza kompleksowa i porywająca opowieść o śląskich buntach, strategiach oporu i godności robotniczej. Od czasów strajków rolnych, szybu Małpi Ogon, przez palenie czarownic i tworzenie nowych idei godnościowych w karczmach i zajazdach, aż do wolnych sobót i wczasów pracowniczych. Bo rebelia ma wiele twarzy i strategii, które Zalega odziera ze stereotypów o Śląsku katolickim, pokornym, pozbawionym autorefleksji. Przemyca też świeże spojrzenie na zderzenie natury i industrii, przywołując refleksje robotników i robotniczek o nieoczywistej przestrzeni Śląska. Zapoznaje nas z fascynującymi przemianami otoczenia technicznego, które zbiegają się z przemia-nami społecznymi, przypominając o prawach kobiet i ich wyzysku na skutek tychże. Opowiada o prawach pracy i marzeniach o lepszym jutrze. Wreszcie pokazuje, jak w czasach Polski Ludowej i po 1989 roku Górny Śląsk nadal stanowi przestrzeń największych protestów robotniczych, których często nie widzimy. A jednak chachary żyją!