Wojny klimatyczne. Za co będziemy zabijać w XXI wieku?

Co łączy rzeź w Darfurze z huraganem Katrina? Klęska żywiołowa i katastrofa społeczna.

Powódź, susza albo tsunami zrywają nie tylko mosty, ale i ludzkie więzi, burzą domy i strukturę społeczną, przynoszą chaos i konflikt, tworzą wolny rynek przemocy – grabieży, wypędzeń, a nawet ludobójstwa.

Wojny klimatyczne to błyskotliwa diagnoza znanych, lecz nierozumianych konfliktów, jakie wstrząsnęły ostatnio światem: od Jugosławii, przez Ruandę aż po Darfur. Autor dowodzi, że czystki etniczne, dyskryminacja rasowa czy plemienne potyczki to efekt konfliktu o przestrzeń, ziemię, wodę i inne zasoby naturalne. To także część historii Zachodu i jego modernizacji – raczej norma niż patologia epoki nowoczesnej. Masowa przemoc to, zdaniem Welzera, „zawsze dostępna opcja działania”. Zagraża zarówno państwom upadłym i stabilnym demokracjom, nawet porządny obywatel może zostać ludobójcą w najmniej spodziewanym momencie.