Narracje, estetyki, geografie: Fluxus w trzech aktach

Outsiderzy świata sztuki, muzyki i literatury: dziwacy, eksperymentatorzy, emigranci, prowokatorzy, niespełnieni(?) rewolucjoniści, wynalazcy. Muzycy bez nut, filmowcy bez kamer, malarze bez płócien.

Na przełomie lat 50. oraz 60. rzucili wyzwanie dominującym estetykom: zacierali dotychczasowe podziały między sztukami, tworzyli nowe środki artystycznego wyrazu (happeningi, performance’y, eventy, instalacje).

Jednym z radykalnych przejawów tej tendencji była sieć artystów, swoista artystyczna międzynarodówka, nazwana przez George'a Maciunasa (litewskiego komunistę pracującego dla armii USA stacjonującej w RFN) Fluxusem.

Choć Fluxus powszechnie uznawany jest za kluczowy moment w przemianach XX-wiecznej awangardy, w Polsce wciąż jest mało znany. Książka Narracje, estetyki, geografie autorstwa Grupy ETC jest pierwszą tak obszerną polskojęzyczną publikacją poświęconą temu zjawisku.

Jego historia jest historią marzeń lat 60.