Krzysztof Wołodźko recenzuje w "Znaku" książkę Zgubiłem okulary. Listy z lat 1947-1962 Władysława i Wandy Broniewskich

Oto stary człowiek, który w świecie gruzów, powojennej biedy, ciężkiej harówki i ubeckich katowni żyje wreszcie dostatnio, przyjmuje zaproszenia krajowe i zagraniczne, odcina kupony od własnej legendy. Pomaga, cierpi, pije, trwoni pieniądze, gdy umiera Maria. A nieco później ma nową żonę, która jest mu raczej instytucją niźli muzą. Ale przecież i w tym może być miłość: Wanda była administratorką jego życia, a później redaktorką oficjalnej biografii.