Jakub Muchowski recenzuje w "Znaku" (nr 742/2017) recenzuje książkę Hansa Ulricha Gumbrechta Po roku 1945. Latencja jako źródło współczesności

W powojennych społeczeństwach Gumbrecht dostrzegł oddziaływanie przeczucia, że po wojnie pozostało im coś, co znajdywało się w stanie latencji. Oznacza to, że owo coś było nieuchwytne i nie dało się dotknąć, ale mimo to większość podzielała wrażenie, że ono istnieje. Nie potrafili określić, co uruchamiało to doznanie, a także gdzie się znajduje jego źródło (...).

Ważny komponent pracy tworzą autobiograficzne wypowiedzi Gumbrechta. Służą otwarciu książki, a następnie dominują w jej drugiej części, w której opis pojawienia się nowego chronotopu łączy się z opowieścią o karierze akademickiej i życiu rodzinnym autora. Zabieg ten można rozumieć m.in. jako wyeksponowanie pozycji, z której ujmowana jest kultura powojnia.