Małgorzata Dziewulska recenzuje Polski teatr zagłady Grzegorza Niziołka na portalu Dwutygodnik.com (01.2014):

„W książce Niziołka uderza rozpoznanie, że w teatrze polskim, który chlubi się niezwykłymi wartościami, wszyscy – i widownie, i artyści, i Polacy, i ocalali Żydzi – współpracowaliśmy, by wymordowanie Żydów nie było ważnym tematem sceny (...).

Autor dowodzi trudności ze sformułowaniem i przekazaniem doświadczenia bystanders i swego rodzaju paraliżu możliwości otwartej ekspresji w każdym z kolejnych przypadków. Określa świadomość polską jako „stan niemożności postrzegania Zagłady Żydów w kategorii utraty” (...).

Spór Niziołka z polskim teatrem dotyczy więc przede wszystkim nieuzasadnionego moralnego nim zachwytu, za którym stoi wszechwładza paradygmatu romantycznego (...).

Świadomie konstruowana historia nie jest jednak sprawą teatru i choć etyczna dyskrecja „niesłyszalnej opowieści o Zagładzie” w niektórych przedstawieniach budzi niepokój autora, to można zapytać, czy nie wynikła ona z troski o to, by teatr nie stał się narzędziem oskarżania ludzi i szukania winnych.”

Zamów książkę w promocyjnej cenie w Księgarni KP.