Miłoszowi bliżej jest tu do rzeczywistości antyutopijnej oraz katastroficznych wizji Witkacego. Ludzkość osiągnęła ostateczny pułap degradacji przy jednoczesnym postępie naukowym. Więzi międzyludzkie takie jak przyjaźń i miłość praktycznie nie istnieją, a jeśli takowe się wytwarzają, to znajdują się pod ścisłą kontrolą władzy. (...) Najbardziej w kontekście kulturowym widać jednak u Miłosza zbieżności z Witkacym – świat przez niego skonstruowany pozbawiony jest kultury i sztuki, za to na dobre rozprzestrzenia się wszechobecny pusty konsumpcjonizm. (...) W każdym bądź razie Góry Parnasu, mimo zastosowania konwencji science fiction, są raczej tekstem eseistycznym z dużą dawką faktów autobiograficznych - recenzja Eweliny Dydy w serwisie Booklips.pl (2.05.2013).

Zamów książkę w promocyjnej cenie w Księgarni KP