Maciej Duda recenzuje w ArtPapierze książkę Judith Butler Zapiski o performatywnej teorii zgromadzenia

Performatywne rozumienie polityczności aktów zgromadzeń, czyli wspólnoty ciał opartej na współzależności i współodpowiedzialności, to teza, która podważa kulturowo ustanawianą bezkonkurencyjną skuteczność aktów mowy uwarunkowaną stabilnym oddzieleniem sfery prywatnej i publicznej, reprodukcją mowy aktora będącego zawsze płci męskiej oraz zakorzenioną w kodzie/języku przystosowanym do działań werbalnych, które definiują politykę