Michał Przeperski w "Nowych Książkach" (11/2016) recenzuje książkę Andrzeja Friszke Związek Harcerstwa Polskiego 1956-1963.

W swych rozważaniach autor oparł się przede wszystkim na materiałach archiwalnych Związku Harcerstwa Polskiego, które do tej pory nie były wykorzystywane przez historyków, na dokumentach partyjnych, a także wspomnieniach Jacka Kuronia. W mniejszym stopniu wykorzystał dokumenty Służby Bezpieczeństwa oraz prasę. Choć materiały, z jakich korzystał, były w znacznym stopniu wybrakowane, udało mu się zrekonstruować obraz barwny i sugestywny. Z jednej strony niezmiernie ciekawe jest ideowe dojrzewanie Kuronia, z drugiej - ewolucja posttotalitarnego systemu politycznego PRL na przykładzie ZHP. Cichym bohaterem tej książki pozostają instruktorzy harcerscy wierni tradycji międzywojennego harcerstwa. Marginalizowani i pozbawieni wpływu na oficjalne oblicze organizacji, popadli w zapomnienie. Jednak efekty ich pracy nie poszły na marne.